Στο Δήμο Σκιάθου ανήκουν αρκετά ακατοίκητα νησάκια που
βρίσκονται στα ανατολικά του: οι βραχονησίδες Ασπρονήσι,
Τσουγκριάκι, Μαραγκός και Άρκος (με ταβέρνα που προτιμούν
οι ντόπιοι) που διακρίνονται για την παρθένα φύση και τις
εξαιρετικές παραλίες του, ενώ στο Ρέπι υπάρχει φάρος
που κατασκευάστηκε το 1914 και βρίσκεται σε διαδικασία
αποκατάστασης, καθώς έχει χαρακτηριστεί μνημείο
πολιτιστικής κληρονομιάς από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το πιο διάσημο και μεγαλύτερο νησάκι με έκταση 1,14 τ.χλμ.
είναι αναμφίβολα ο Τσουγκριάς που αποτελεί προστατευμένο
υδροβιότοπο και σημαντικό καταφύγιο για πουλιά. Η εικόνα
που θα αντικρύσετε μοιάζει εξωτική αφού θυμίζει απάτητο,
παρθένο νησί με πυκνή βλάστησε και πεύκα, ενώ η θάλασσα
είναι μαγευτική με ολόχρυση άμμο, με αποτέλεσμα να αποτελεί
πολύ δημοφιλή προορισμό κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 ο εφοπλιστής Θωμάς Επιφανειάδης ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Αλέξανδρο Βογιατζή την κατασκευή εξωκλησιού στην μνήμη των Αγίων Φλώρου και Λαύρου, στο τότε ιδιοκτησίας του νησάκι Τσουγκριάς της Σκιάθου. Ο Αλέξανδρος Βογιατζής χρησιμοποίησε ο,τι είχε πάνω το νησί κυρίως πέτρα και πλάκες για να χτίσει το εκκλησάκι, που οι ψαράδες το αποκαλούν η εκκλησία του γκρεμνού.
Λέγεται, επίσης, πως όταν οι Beatles επισκέφτηκαν την Σκιάθο τη δεκαετία του ’60 και κολύμπησαν στην παραλία του Τσουγκριά έκαναν πολλές προσπαθείς να αγοράσουν κάποιο κτήμα εδώ καθώς μαγεύτηκαν από τα τροπικά του χρώματα.
Ο φυσικός περιβαλλοντικός πλούτος των νησίδων αυτών είναι προσβάσιμος τους καλοκαιρινούς μήνες με εκδρομικά καΐκια που αναχωρούν απ’ το λιμάνι της Σκιάθου ή -γιατί όχι- με ενοικίαση βάρκας, ώστε να μπορείτε να τα εξερευνήσετε και να τα απολαύσετε με τους δικούς σας ρυθμούς.